wrōga- Ⅱ

wrōga- Ⅱ
*wrōga-, *wrōgaz, *wrōha-, *wrōhaz
germ., stark. Maskulinum (a):
nhd. Rüge, Streit;
ne. reproof, quarrel (Neutrum);
Rekontruktionsbasis: as., ahd.;
Hinweis: s. *wrōga- (Neutrum), *wrōgi-, *wrōgjan, *wrōgjō;
Etymologie:
idg. *u̯rōk-, Substantiv, Rede, Rüge, Pokorny 1163;
vergleiche idg. *u̯er- (6), Verb, sagen, sprechen, Pokorny 1162;
Weiterleben:
s. as. wrō-h-t* 2, stark. Maskulinum (a)?, stark. Femininum (i), Streit, Aufruhr;
s. mnd. wrōge, wrōch, stark. Femininum, Anklage, Rüge, Tagel;
Weiterleben:
ahd. ruog* 1, stark. Maskulinum (a?, i?), Rüge, Streit, Zank;
Weiterleben:
mhd. rüege (1), stark. Femininum, Rüge, Gerichtsanklage, gerichtliche Klage, Anzeige;
Literatur: Falk\/Torp 419

Germanisches Wörterbuch . 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wrōga- Ⅰ — *wrōga , *wrōgam, *wrōha , *wrōham germ., stark. Neutrum (a): nhd. Rüge, Streit; ne. reproof, quarrel (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an., as.; Hinweis: s. *wrōga (Maskulinum), *wrōgi , *wrōgjan, *wrōgjō; Etymologie …   Germanisches Wörterbuch

  • wrōga- — Ⅰ s. wrōga Ⅰ germ., stark. Neutrum (a); nhd. Rüge, Streit; Ⅱ s. wrōga Ⅱ germ., stark. Maskulinum (a); nhd. Rüge, Streit; …   Germanisches Wörterbuch

  • wróg — m III, DB. wroga, N. wrogiem; lm M. wrogowie, DB. wrogów 1. «nieprzyjaciel, napastnik; państwo będące w stanie wojny z innym państwem» Odwieczny wróg. Walczyć z wrogiem. Ruszyć na wroga. Dostać się w ręce wroga. Ulec przemocy wroga. Stawiać opór… …   Słownik języka polskiego

  • wrogi — wrodzy 1. «o państwie, kraju itp.: będący wrogiem, pozostający z innym państwem, krajem w stanie wojny; należący do wroga, dokonywany przez niego; nieprzyjacielski» Wrogie państwa. Wroga artyleria. Wrogie samoloty. Wroga ideologia. Wroga polityka …   Słownik języka polskiego

  • wrogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, wrodzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący wrogiem, należący do wroga; nieprzyjacielski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wroga armia. Wrogie samoloty. Wrogie państwo. Wroga ideologia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… …   Słownik frazeologiczny

  • kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzyjaciel — m I, DB. a 1. lm M. e, DB. nieprzyjacielciół, N. nieprzyjacielciółmi «człowiek mający wobec kogoś lub czegoś wrogą postawę» Zawzięty, zaciekły nieprzyjaciel. Nieprzyjaciel mody, wina. 2. blm «wojska przeciwnika w czasie wojny; wroga armia» Zmusić …   Słownik języka polskiego

  • nieprzyjacielski — nieprzyjacielskiscy «dotyczący nieprzyjaciela, wroga, dokonywany przez wroga; złożony z wrogów» Obóz nieprzyjacielski. Armia, piechota nieprzyjacielska …   Słownik języka polskiego

  • pokonać — dk I, pokonaćam, pokonaćasz, pokonaćają, pokonaćaj, pokonaćał, pokonaćany pokonywać ndk VIIIa, pokonaćnuję, pokonaćnujesz, pokonaćnuj, pokonaćywał, pokonaćywany 1. «zwyciężyć, pobić wroga na polu walki; zwyciężyć konkurenta (konkurentów) we… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”